Մի ամի՞ս է, թե՞ մի տարի,

         թե՞ մի դար

Այն օրվանից, ինչ այս դռնից

         չմտար,

Շեմքին կանգնած` այդ ի՞նչ բառ էր

         ասացիր:

Մոռացել եմ - մի ամի՜ս չէ,

         այլ մի դա՛ր:

Թե ինձ այրեց

         արտասուքը,

Ինչի՞ս է պետք

         էլ քո շուքը:

Մարդ է մեռնում 

         քո երեսից,

Ինչի՞ս է քո

         սև ու սուգը...

Ո՞ւր ես` չկաս,

Չէ՞ որ կայիր...

Ա՜խ, թե մեկ էլ

Մի օր գայիր

Ու ժպտայի՜ր

Առաջվա պես,

Առաջվա պես,

Հավատայի՜ր...

Տաքն ի՞նչ իմանա,

Թե պաղը ինչ է:

Վե՛րքը կիմանա,

Թե աղը ինչ է:

Նա՛, ով շատերին

Կսկիծ է տվել,

Ինչպե՞ս իմանա,

Թե դաղը ինչ է:

Մեր տունը մեկ չէ,

Մեր հալը մեկ է,

Գնալը` տարբեր,

Բայց գալը մեկ է:

Թող որ ծիծաղով

Տարբերվենք մեկ-մեկ,

Ի՜նչ տարբերություն -

Մեր լալը մեկ է: