Ախ, գոնե անփակ

         Բերանը փակի,

Որ «Լո՜ւյս է, լույս է»-ն

         Ականջ չծակի:

Այս ծակ-ակտիվը

         Ո՞նց չի հասկանում.

Առանց աքլոր էլ

         Լույսը կծագի:

Ամռան շոգին պաղ շվաքում

Մրափող կուժը

Ի՜նչ իմանա արեգակի

Ահարկու ուժը,-

Արեգակը նրա աչքում

Հայրաբար բարի՜,

Արեգակը նրա համար

Նույնիսկ քնքո՜ւշ է...

Երեկ` ուրիշ եղանակ,

Այսօր այլ բան է երգում,

Սիրով ժխտում ինքն իրեն

Եվ ինքն իրեն է հերքում:

Արդարանա՞լ է ուզում,

Բայց թե մեկ է - չի՜ օգնի.

-Էշ նստելը` մի ամոթ,

Էշից իջնելը` երկու...

Բեղերը քեզ քիչ են թվում -

Ուզում ես և լինի մորուք.

Հա՛մ ջահել մնալ ես ուզում,

Հա՛մ դառնալ իմաստուն ծերուկ,-

Դու շատի ետևից ընկած`

Քիչն էլ ես բաց թողնում ձեռքից...

Ա՜խ, հիմա՜ր, այդ ո՞վ է բռնել

Մի ձեռքով երկու ձմերուկ:

Չէիր կարող երեկ ասել,

Թե` սև հոնք կա աչքիդ վրա,

Մինչդեռ այսօ՜ր - քաղցր-մեղցըր,

Մեղրածոր է, տեսե՜ք նրան...

Զգուշավո՛ր իմ բարեկամ,

Զգո՜ւյշ, այդքան մի քաղցրացիր,

Մեկ էլ տեսար` ճանճերն ագահ

Վրա տվին ու քեզ կերան: