ՔԱՐՏԱՇԸ

Եկավ նամակ: Լուրեր: Եվ ավետիք խնդուն:

Մտնում էին մերոնք հողը գերմանական:

Խոստանում էր որդին շուտով, շուտով գալ տուն:...

Եվ լռեցին նրանք ամիսներով

(Կորըստյան կսկիծը չուներ խոսքի կարիք)...

Ու մնային պիտի կարծես այդպես «խռով»,...

Եվ ժամանակ չկար: Ամեն մի անկյունից

Նայում էին տներ կիսակառույց

Ու քիվերով կարծես ձեռք կարկառում,...

Այնուհետև՝ շտկում բախտի հին սխալի՝

Միշտ նույն, միակ արդար և մեծ մարդու ձեռքով:-

Օտար, անկարեկից երկինքների ներքո,...

...Եվ արևից կանուխ նա գալիս է գործի,

Կարծես թե հաճույքով ուսը ճկած

Ծանրության տակ թեթև իր կարճատուտ մուրճի,...