Վերադառնալ գործերին
Ժողովածու
ՍԻՐՈ ՃԱՆԱՊԱՐՀ
ՊԱՏԵՐԱԶՄ ԵՎ ԽԱՂԱՂՈՒԹՅՈՒՆՓԱՌՔԻ ՊԱՏՎԱՆԴԱՆՌԱԴԻՈԸՆԴՈՒՆԻՉԻ ԱՌԱՋՕՐՎԱ ԵՐԳԸԸՆԿԵՐՈՒՀՈՒՍԱՇԽԱՐՀԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԴԱՍԻՆԽԱՂԱՂՈՒԹՅՈՒՆՀԱՅՐԵՆԻՔԻՍԴԱՐԱԿԵՍԻ ԵՐԳԸԳՈՒԼՊԱՆԶՈՀՎԱԾԸՊԱՏԵՐԱԶՄԻ ՀԱՇՄԱՆԴԱՄԸԱՆՀԵՏ ԿՈՐԱԾԸԸՆԿԱԾՆԵՐԸՄԱՅՐԸՍՊԻՆԵՐԸԵՐԳ ՄՈՍԿՎԱՅԻ ՄԱՍԻՆՄՈՍԿՎԱՅԻՑՄՈՍԿՈՎՑԻՆՄՈՍԿՎԱՆ-ՆԱՎԱՀԱՆԳԻՍՏԻմ հա՛յ ժողովուրդ, դու փոքր ես եղելԴու քո խաղողի նման ես եղելԻնչ լա՜վ է, որ դու աշխարհի մեջ կասԱխ, ինչպես եմ սիրում ժեռ քարերի վրաԵՐԵՎԱՆԻՆՃԱՐՏԱՐԱՊԵՏԱԿԱՆ ՑՈՒՑԱՀԱՆԴԵՍՈՒՄՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՀԱՍԱԿԱԿԻՑՆԵՐԸՆԱԽԵՐԳԱՆՔԻ ՓՈԽԱՐԵՆԺայռերն ի վեր դանդաղ մագլցում է ճամփանՉոր մասրենու մի հին չափարԽաղա՜ղ-խաղա՜ղ իրիկունն էր ողջը պատումՄեզ ստիպում են, որ խռով մնանքԱ՜խ, ես գիտե՛մ, չէի՜ր սիրումԱյն առուն, որ ձեր բակով է հոսումԵս գիտեի, որ դա չէր կարելիԱշնան եղյամն է իջել ձորերինՄեր թոնիրն այսօր բորբոքուն էԻնձ թվում էր նա գեղեցիկԾաղկանկար շալը ուսիդԻմ արցունքները թեպետ չեն հոսումԾառերն են բացվել, բողբոջել նորիցՄեր տնից ձեր տուն՝ կավաշեն մի պատՀիմա ողջն ասես մի հեքիաթ լինի, այնքան է հեռուԻմ օրորանն էր հեռու մի գյուղակԹե ողջն այս էր նույնիսկ՝ լոկ մի գիշեր անցածՔուն եմ մտնում և արթնանում նույն կարոտովՈղջը այս է. մի ջերմ հայացք անբարբառ ու անհանգիստԽոստովանանք լինի՝ ես քեզ մոտ եմ գալիսՁմեռ է: Եվ ցուրտ է: Դրսում ենքՈչի՜նչ, ոչի՛նչ չի պատահել արտասովորԱ՛խ, քեզ ինչպե՞ս ասել, որ քեզ հիշում եմ դեռԱնծանոթներ ենք մենք իրարՀիմա, երբ ողջը անցած է թվում