ՍԻՐՏ ԻՄ, ԻՆՉՈ՞Ւ ԵՍ ՆՈՐԻՑ ԽՌՈՎԵԼ

Սի՛րտ իմ, ինչո՞ւ ես նորից խռովել,

Իզուր ինձ ու քեզ ինչո՞ւ ես տանջում.

Ի՞նչ ես կամեցել, որ քեզ չեմ տվել,

Ի՞նչ ես պահանջում:

 

Ա՜խ, խռովում ես դու այդպես հաճախ,

Բայց համր լեզուդ ես չեմ հասկանում,

Սի՛րտ իմ, երեխա՜ քմահաճ ու չար,

Անլեզո՜ւ մանուկ...