ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Ձմեռ է: Եվ ցուրտ է: Դրսում ենք:

Քեզ հետ եմ. ջերմում ու մրսում ենք:

 

Քեզ հետ եմ, և կարծես ինձ հետ է

Աշխարհի մեծագույն պոետը:

 

Մեծագույն պոետը աշխարհի,

Որ առանց խոսքերի ու բառի

 

Երգերն իր քո առաջ փռում է,

Երգում է, երբ անգամ լռում է:

 

Աշխարհի մեծագույն պոետը,

Բայց այնքան, որքան ես քեզ հետ եմ.

 

Որ պիտի չքանա, երբ որ դու

Բաժանվես ու նորից գնաս տուն...

 

Եվ մնա՛, և մնա՜ խեղճ տղան

Առանց քե՛զ,

         առանց ե՛րգ

                  ու տաղա՛նդ...