ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Հացը դարձրել է ձիավոր,

Ինքը դարձել է ոտավոր-

Ու չի հասնում նրա հետքից,

Բայց քաղցից էլ չի մահանում:

Նա ինքն իրեն և՛ դատավոր,

Ե՛վ իրենից գանգատավոր`

Բողոքում է ինքն իրենից,

Ու վճիռը... չի կայանում...