ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Գարունն է գալիս, դիմավորեցե՜ք,-

Ահա և նրա պարզ «հեռագիրը»՝

Հին աշտարակին, մի ոտքի վրա

Տնկվել է նորից ծեր արագիլը:

Գարունն է գալիս: Վերադարձել է 

Եվ արագիլը օտարությունից,

Իսկ սրա հոգին չի բացակայել,

Չի չվել երբեք, բայց... տարագիր է: