ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Ա՜խ, սիրտս նաև նման է կարծես... 

 

Նման է կարծես նա մի թութակի, 

Որ ո՜ղջ ժամանակ նույն բանն է ասում. 

-Ես քեզ եմ ուզում... 

 

Նման է կարծես նա մի ջութակի, 

Որ միա՜կ լարով յոթ լարից շատ է 

Ազդում ու հուզում... 

 

Նման է կարծես մի ջինջ վտակի, 

Որ տարբե՜ր հունով, բայց դեպի քեզ է 

Շարունակ վազում... 

 

Նման է կարծես մի պատատուկի, 

Որ գոտու նման փաթաթվում է քեզ

Եվ շա՜տ է սազում... 

 

Նման է կարծես մի խոր հատակի, 

Որ ուրիշներին փետուրի նման պահում է վերև 

Եվ միայն քե՜զ է իր խորքը սուզում...