ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Գիտե՞ս, սիրելի՛ս, 

Ո՛վ է անխելքը, 

Եվ անբուժելի՝ 

Ո՛ր խոցն ու վերքը. 

-Երբ ո՛չ թե կտրում, 

Այլ համբուրում ես 

Քեզ անխղճորեն 

Հարվածող ձեռքը։