ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Ես կարող եմ ենթադըրել, 

Թե այս ջուրը ոչ թե պղտոր, այլ վճիտ է: 

Ես կարող եմ ենթադըրել, 

Թե հոյակապ ապարանք է այս խրճիթը: 

Ես կարող եմ ենթադըրել, 

Թե այս ծուխը 

Գոլորշացող քարածուխ է, 

Եվ այս կարմիր ճոթը բարակ 

Ոչ թե լաթ է, այլ բոց - կրակ... 

 

Ես կարող եմ ենթադըրել, թե ինձ մոտ ես, 

Թեպետ և մեզ սար ու ձորեր են անջատում: 

Ես կարող եմ ենթադըրել, 

Թե դու համեստ-ամաչկոտ ես, 

Մինչդեռ իրոք՝ 

Ինձ պարզապես չե՜ս նկատում... 

 

Ես կարող եմ ենթադըրել, 

Թե այս քունը արթնություն է, 

Եվ այն ծանըր պարտությունը 

Չտեսնըված հաղթություն է. 

Թե այս տանձը... մեծ սափոր է, 

Եվ հանդես է այս... թափորը. 

Թե այս լեռը... մի շուռ տրված հսկա փոս է 

Եվ մի փոքրիկ ինքնահոս է 

Իմ այն մատը, 

Որ կոչվում է, կարծես, ճկույթ... 

 

Ես կարող եմ ենթադըրել, 

Բայց ի՜նչ օգուտ...