ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Մեզանից մեկը, անշուշտ, այստեղ չէ,

Մեզանից մեկը՝

Կամ ես, կամ թե դու:

Թե դու չես այստեղ՝

Ապա ինչպես է, 

Որ ինձ հետ ես միշտ՝

Իմ սենյակի մեջ,

Իմ մատների տակ,

Իմ լեզվի վրա:

Թե ես չեմ այստեղ,

Ապա ինչպես է,

Որ ես հետդ չեմ՝

Քո սենյակի մեջ,

Քո մատների տակ,

Քո լեզվի վրա:

Ճիշտն այն է գուցե,

Որ մենք երկուսս էլ այստեղ չենք լինում.

Ինքս այնտեղ եմ, որտեղ որ դու ես,

Իսկ դու այնտեղ ես, որտեղ որ ես եմ:

Այսպես գալիս ենք մենք դեպի իրար,

Դու՝ ինձ մոտ,

Ես՝ քեզ

Եվ... չենք հանդիպում... այս քանի տարի: