ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

-Այդ ո՞ր կենդանին է, որ չգիտի լողալ,

Իսկ թե փորձեց՝

Սուզվում-խեղդըվում է:

 

Շա՜տ-շատերը իրենց չարչարեցին

Իզո՛ւր,

Մտածեցի՜ն երկար, միտք արեցին

Իզո՛ւր,

Մեծը փոքրին նայեց,

Սա՝ տարեցին

Իզո՜ւր,

Մինչև որ պատահած կենդանաբանն ասաց.

-Այդ կենդանին ուղտն է:

Իսկ ես գոռացի.

-Ո՜չ,

Այդ կենդանին... ե՛ս եմ,

Որ չգիտեմ կյանքի սահանքներում լողալ,

Հետն էլ նաև... սողալ...