ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Մենք դուրս ենք եկել մութ քարանձավից

Միլիո՛ն ու միլիո՛ն տարիներ առաջ:

 

Մենք դուրս ենք գալիս նո՛ւյն քարանձավից

Ամե՜ն ակնթարթ:

 

Նո՛ւյն քարանձավն է մեզ հետապնդում

Մեր ներսի՜ց արդեն:

 

Ու մեր երգածի կեսից ավելին

Նո՛ւյն քարանձավի արձագանքն է հենց:

 

Մնացած կեսով մենք հիմնն ենք երգում

Նո՛ւյն քարանձավի՝

 

Անեծքանման խոսքերով այն կույր,

Որոնց իմաստն ենք հասկանում այնքան,

 

Որքան պառավը՝ իր հմայական խառնակ խոսքերը,

Որքան երեխան՝ իր խառնիճաղանջ շուտասելուկը...