Երբ հաղթում է խոսքը՝ մեղեդին է մեռնում:

Ես կլռեմ հիմա, որ մեղեդին հնչի.

-Կնահանջեմ,

Սակայն կնահանջեմ... երգո՜վ:

 

-Ե՛ս եմ ստեղծել քեզ

Եվ ստեղծել՝ սիրո՜վ:

Եվ դու պիտի ապրես սիրո՛վ միայն,- 

Լոկ այս երգն է թառած իմ նահանջող բերնին...

 

-Մի ընդ-օրի-նա-կի՜ր,

Օ-ր-ի-ն-ա՜կ տուր սիրո,-

Ես այսպես եմ երգում նահանջելիս...

 

-Օրհնյալ եղիր այնպես, ինչպես կայիր՝

Թեկուզ ինձնից հեռո՜ւ,

Ո՛չ ինձ համար...

 

-Հավետ օրհնյալ լինի քո անունը,

Որ հնչում է մերթ «Կին» ու մերթ էլ «Սեր»...

 

-Հավետ օրհնյալ լինի քո ժպիտը՝

Հայտարարը սիրո և խնդության...

 

-Հավետ օհնյալ լինեն քո կողերը,

Որոնք կյանք են ծնում տաք հպվելուց,

Ինչպես որ շփվելուց ծնվում է հուր...

 

-Հավետ օրհնյալ լինի նաև հեռացումըդ,

Որ իբրև նոր գալուստ կարձագանքի հեռվում...

 

-Օրհնյալ լինի նաև տված տառապանքըդ,

Որից ոչ թե մեռնում, այլ ծնվում են կրկին...

 

-Օրհնյալ լինի նաև իմ մեկնումը,

Իմ այս նահանջումը,

Որ նահանջ է... երգով: