Նորի՛ց մարդացած,

Կրկի՛ն գիտակից՝

Մարդը ելնում է այն խուփի տակից,

Որ կոչել է նա երկնային կամար:

Էլ բավակա՜ն է

Որքան պտըտվեց,

Ինչպես բանտվածը՝ իր բանտախցում,

Ինչպես խխունջը՝

Ծածկի տակ խեցու:

 

Էլ բավակա՜ն է:

 

Կեցցե՜ երազի ձևավորումը,

Կեցցե՜ սողունի թևավորումը:

Վե՛րջ ճորտությանը,

Մի մորից ծնված բյուր զավակների

Զուր խորթությանը -

Կորչի՜ երկնային բյուր երկըրների

Հին զատությունը:

Կեցցե՜ ու կեցցե՜ ազատությունը:

Կեցցե՜...