Sevak

ՀԱՎԱՏԱՐՄՈՒԹՅՈՒՆԸ ՍՐՏԻ ԱՐԱՏ ՉԷ

10

Բայց բևեռների վարար ձնհալով

Համրաձայն լալով՝

Կարծես ակամա

Ասում է կամաց.

-...Լքո՞ւմ ես հիմա:

Չե՛մ լքի ես քեզ,

Չեմ լքի ցմա՛հ:

Ե՛վ իմ կինն ես դու՝

Տանտիրուհին ես,

Ե՛վ հավատարիմ իմ սիրուհին ես:

Ճիշտ է,

Որ քեզ հետ ես չամուսնացա -

Ամուսնացըրի՜ն,

Եվ ա՛յն ժամանակ,

Երբ ես տակավին չէի հասկացել,

Թե ինչ է կյանքը,

Թե որն է սերըս -

Ձևի համար էլ ոչ ոք չըդիմեց

Ու չըհարցըրեց անգամ իմ կամքը.

-«Որդյակ իմ, տե՞ր ես»:

Չըհարցըրեցի՛ն:

Բայց ես հասկացա,

Որ եթե հետո խուլ լինես ու կույր,

Դառնաս կոնդ ու թույլ՝

Քեզ,

Ինչպես որ կաս,

Պիտի ընդունեմ -

Է՛լ քեզ լքելու իրավունք չունեմ,

Պիտի ծերանանք մեկտեղ՝

Մի բարձի:

Եվ իրո՛ք.

Քանի՜ սավան փոխեցինք -

Երկրաբանական դարաշրջաննե՜ր...

Սավա՛ն փոխեցինք,

Բայց աստված չաներ,

Որ փոխվեր բա՜րձը:

Բարձը չփոխվե՛ց: