Sevak

ԱՆԼՌԵԼԻ ԶԱՆԳԱԿԱՏՈՒՆ

ՂՈՂԱՆՋ ՄՐՑԱՎԱՐՏԻ

Եվ մեկ անգամ հաղթարշավով 
Արդեն անցած կես-Եվրոպան, 
Այնուհետև նվաճելով սիրտն Ասիայի, 
Խլացնելով նեյնիմական ու սազային 
Երգացավի ծանըր նոպան՝ 
Հիմա նորից հրավիրվեց նա Եվրոպա. 
Կանչվեց Բեռլին, հետո՝ Փարիզ: 
 
Ականավոր երաժիշտներ ողջ աշխարհից՝ 
Չմահավա՛ն, բարձրաճաշա՛կ, անմիաբա՛ն.
Միջազգային Ընկերության Համաժողո՜վ: 
Եվ սյունազարդ սրահներում լուսաողող
Յուրաքանչյուր ժողովրդի երգ ու խաղից՝ 
              Զեկուցումներ, 
Յուրաքանչյուր ժողովրդի պար ու տաղից՝ 
              Երգ-ցուցումներ: 
Իսկ բովանդակ ու բազմազգի Արևելքից՝ 
              Մե՛կը միայն... 
 
Ուրիշները, սրտի դողով, 
Զեկուցման հետ բեմ են հանում 
Նվագախո՛ւմբ, պարե՛կ, երգի՛չ: 
Իսկ սա՜... ինքը մեկնաբանում, 
Ինքն էլ ձեռքը ծոցն է տանում, 
              Ծոցն է տանում 
              Ու... դուրս հանում
Օրկեստրի տեղ միայն մի... պարզ ծիրանի փող 
Եվ, փոխանակ մենակատար անհատների, 
Ինքն է հանձնում իր շուրթերին ու մատներին, 
Ու... մի փոքրիկ, փայտե մի փող 
Մերթ հնչում է օրկեստրային ամբողջ թափով, 
Մերթ՝ դայլայլում ու գեղգեղում, 
Մերթ ժայթքում է ու մերթ զեղում, 
Մերթ կուտակում ու բարդում է, 
Մերթ՝ խենթ հոսքը մատով նեղում, 
Ուզածի պես հունից շեղում 
Ու վերջում էլ ավարտում է 
Ինքը՝ ինչ որ հանգույց կապով, 
Իսկ դահլիճը՝ ընդոստ ծափով: 
Հետո՝ փողը ծոցն է տանում 
Ու վերստին մեկնաբանում, 
Եվ մի վայրկյան տալով դադար, 
Նորից դառնում մենակատար՝ 
Ինքն է երգում սրտի ձայնով... 
 
Ա՜խ, Վարդապե՛տ, նորից այնօր 
Մտքերից՝ մեգ, աչքերից մուժ դու ցրեցիր, 
Աշխարհում մեզ դու պարզերես դարձըրեցիր, 
         Իսկ ինքըդ քեզ՝ 
Կրկի՛ն հաղթող մենամարտիկ, 
Որ ծափերի տարափի տակ 
Ցած է իջնում բեմից մարտի, 
         Ցած է իջնում, 
Որպեսզի նո՛ւյն այդ ձեռքերով, 
         Իբրև հերոս -
         Դեռ կենդանի՜- 
Վեր բարձրանա... պատվանդանի...
Lilas